| Aralık 31, 2007 |
| içimdén. |
Yorgun görünüyorsun, ßiraz uzan istersen.
Sever gißi yapma artık
Daha henüz vakit varken
ßir kaç yaraLı ruh
ßir kaç ßira $i$esi
ELimizde ßunLar var
MutLu oLmaya yetmez ki a$k
YaLanLarımız güzeL, inanması zevkLi
ßir$ey sevmeye değerse öLmeye de değer mi?
ßir kaç uyku hapı
ßir kaç kıskançLık krizi
ELimizde ßunLar var
MutLu oLmaya yetmez ki
ßazı yaLanLar güzeL, ßazı gerçekLer acıymı$
ßazı öLümLer uzun, ßütün hayatLar kısaymı$
ÇaLı$mı$, kayßetmi$, ko$mu$, yoruLmu$tuk
ßirßirimize içmeden dokunamaz oLmu$tuk
ßir kaç kaLp ağrısı, ßir kaç imdat çağrısı
ELimizde ßunLar var, mutLu oLmaya yetmez ki..
Her $ey içimde sakLı..
Tuttum..
Tuttum...
En sonunda kustum.
Çünkü a$k ahmakLık oLmamaLı..
|
posted by Jaérn. @ 10:40  |
|
| 1 Comments: |
-
Hiç biri ne yalandı,
ne de hepsi gerçek..
Ne de iki üç kafiyesiz,
kifayetsiz ve kıyafetsiz
insan sürüsü.
Sorun iki kişilikti,
ölüm tek.
Çözüm iki kişilikti,
sorun tek.
Çok büyük aşklar doğururmuş nefreti..
Tıpkı doğada canlı kalamayacak yavrunun annesi tarafından öldürülmesi gibi.
Karşındakini yavaş yavaş öldürürsün günden güne;
karaciğerini,
beynini,
ve hatta kalbini..
Bitirdiğin şişeleri dizersin karşına onlarla muhabbet edersin,
sevdiğin kadın seni defnederken..
Üzerine buz gibi toprak gelir..
Soğuk..
Üşüyorum ben.
Burnum çoktan donmuş bile,
Ne kadar değeri kalmışsa..
Noldu neden oldu bilemeyeceğim belki hiçbir zaman.. Ama aşk içinde tutup kusmak değil..
Hiç öyle olmadı..
Bazen olaylar kontrolünden çıkar ya Jaern..
Bazen bi kurtarıcı ararsın ya, bi süper kahraman..
Her zaman bir ayna oldum sana, çünkü ben kendimde seni gördüm, seni sevdim.. Daha başka hiçbir şey yapmadım..
Ama sen görmüyorsun artık..
Karşında beni görmeyince, kendinde de beni göremiyorsun..
Tanrım napmalıyım?
"Bırak git her şeyi" diyor daha yeni rehabilite edilmiş bir yanım.. "Bırak git, anlat ona.. Hala kabul ederse eder.. Etmezse, gerek yok zaten hiçbir şeye.." "Koş, kaç buralardan.. O'na git, çünkü tek hayat amacın O senin.."
Bir yanım da "Dur!" diyor.. "Dinlen ki kendinden olanı kurtar.. Dur ki her şey daha güzel olsun.. Dur dinlen mantıklı düşün.. Düşünceler seninledir, sensindir.. Onları izle, kaybolmazsın.."
Kahrolası düşünceler..
Sanırım karaciğerim haklıydı.
Durmalıydım biraz. Ya da ayık kalmalıydım biraz.. İçlerinde kaybolacağımı bilsem de, kafamı istediğim kadar patlatsam da çözemezdim.. Bu seferki beni de aşardı..
Belki büyük dağları da ben yarattım, ama volkanların olmasını hiç istemedim.
Onlar patladı.
Masumlar öldü içimde..
Onbinlerce, yüzbinlerce günahsız öldü içimde senin uğruna..
Sende de ölüm var mı?
Peki..
Tüm bunun üzerine..
Niye bu kıyım be gülüm..?
Neden..?
Keşke anlayabilseydim..
Ama her şeye rağmen,
belki seninkini doyurmasa da,
ben artık karnımı,
"Seni seviyorum" diyerek doyuruyorum..
Her ne kadar haberin olmasa da..
|
| |
| << Home |
| |
|
|
|
Hiç biri ne yalandı,
ne de hepsi gerçek..
Ne de iki üç kafiyesiz,
kifayetsiz ve kıyafetsiz
insan sürüsü.
Sorun iki kişilikti,
ölüm tek.
Çözüm iki kişilikti,
sorun tek.
Çok büyük aşklar doğururmuş nefreti..
Tıpkı doğada canlı kalamayacak yavrunun annesi tarafından öldürülmesi gibi.
Karşındakini yavaş yavaş öldürürsün günden güne;
karaciğerini,
beynini,
ve hatta kalbini..
Bitirdiğin şişeleri dizersin karşına onlarla muhabbet edersin,
sevdiğin kadın seni defnederken..
Üzerine buz gibi toprak gelir..
Soğuk..
Üşüyorum ben.
Burnum çoktan donmuş bile,
Ne kadar değeri kalmışsa..
Noldu neden oldu bilemeyeceğim belki hiçbir zaman.. Ama aşk içinde tutup kusmak değil..
Hiç öyle olmadı..
Bazen olaylar kontrolünden çıkar ya Jaern..
Bazen bi kurtarıcı ararsın ya, bi süper kahraman..
Her zaman bir ayna oldum sana, çünkü ben kendimde seni gördüm, seni sevdim.. Daha başka hiçbir şey yapmadım..
Ama sen görmüyorsun artık..
Karşında beni görmeyince, kendinde de beni göremiyorsun..
Tanrım napmalıyım?
"Bırak git her şeyi" diyor daha yeni rehabilite edilmiş bir yanım.. "Bırak git, anlat ona.. Hala kabul ederse eder.. Etmezse, gerek yok zaten hiçbir şeye.." "Koş, kaç buralardan.. O'na git, çünkü tek hayat amacın O senin.."
Bir yanım da "Dur!" diyor.. "Dinlen ki kendinden olanı kurtar.. Dur ki her şey daha güzel olsun.. Dur dinlen mantıklı düşün.. Düşünceler seninledir, sensindir.. Onları izle, kaybolmazsın.."
Kahrolası düşünceler..
Sanırım karaciğerim haklıydı.
Durmalıydım biraz. Ya da ayık kalmalıydım biraz.. İçlerinde kaybolacağımı bilsem de, kafamı istediğim kadar patlatsam da çözemezdim.. Bu seferki beni de aşardı..
Belki büyük dağları da ben yarattım, ama volkanların olmasını hiç istemedim.
Onlar patladı.
Masumlar öldü içimde..
Onbinlerce, yüzbinlerce günahsız öldü içimde senin uğruna..
Sende de ölüm var mı?
Peki..
Tüm bunun üzerine..
Niye bu kıyım be gülüm..?
Neden..?
Keşke anlayabilseydim..
Ama her şeye rağmen,
belki seninkini doyurmasa da,
ben artık karnımı,
"Seni seviyorum" diyerek doyuruyorum..
Her ne kadar haberin olmasa da..