| Ocak 10, 2007 |
| HatırLanması qerekeNLer.. |
Doğum günLeri, yıL dönümLeri, önemLi tarihLer ve ßiz ßayanLar.. Hayır hayır, kendimizi kar$ı cinse eziyet etmek için programLamadık, ßütün ßu tarihLeri ezßere ßiLmeLerini de istemedik zira ufak ßir notLa ßu tarihLer hatırLanaßiLir.. Amaç zorLa ßir $eyLer de yaptırmak değiL taßi ki.. Maksat önemsemek, hatırlamak, herhangi ßir mucizenin ßa$ımıza geLi$ tarihini öLümsüzLe$tirmek asLında.. Ama ßu konuda ßiz ßayanLar ne kadar duyarLıysak, sevgiLi erkekLer de o kadar vurdumduymaz davranıyor gözLemLeyeßiLdiğim kadarıyLa..
AnnemLe ßaßamın kosakoca 31. yıLLarını geride ßıraktıkLarı gün ßugün; 10 Ocak.
Annem, her zamanki gißi sıradan ßir günmü$ gißi davranıyor ßaßama ama hediyesi hazır..
ßaßam? Onun için gerçekten sıradan ßir gün.. Zaten ßu otuz küsür yıLda, hatırLayaßiLdiği özeL gün sayısı ßir eLin parmağını geçmiyor..
Annem hediyesini veriyor gayet doğaL.
ßaßam? $a$kınLık içinde ßu hediyenin nedenini anLamaya çaLı$ıyor!
Annemin kaLßi kırık; arkasına ßiLe ßakmadan daimi mekanına; mutfağına dönüyor..
ßaßam? O da arkasından..
Teßrik ediyorLar ßirßirLerini; ßu kadar yıL ßirßirLerine tahammüL edeßiLdikLeri için sanırım..
ßu sahne ßöyLe oLmamaLı diyorum içimden; en azından ßunca yıLın hatrına.. Daha kötüsü de oLaßiLirdi diyerek avutuyorum kendimi ve kaLßi kırık annemi..
###
Durdu, ne söyLeyeceğini dü$ündü anLamsızca.. Ne söyLese anLamsızdı o anda. Geride ßıraktıkLarı 11. yıLdı; ve ayrı geçecek ßir ömrün iLk dakikaLarı.. HazırLadığı sofraya ßaktı gözünün ucuyLa.. ßozuk oLan sinirLerini harekete geçiren an; tam da ßu andı.. Masadaki ßordo i$LemeLi keten örtüyü tuttu ve geride ßıraktığı onca yıLın, emeğin, sevginin, ıskaLadığı hayatın izLerini hayatından siLmek istercesine tek hamLede çekti.. Nefes aLmak zordu. Durdu; eLLerini $akakLarına dayamı$, ßirLikte ßeğendikLeri koLtuk takımının tek ki$iLik oLan parçasında oturan adama ßaktı.. En güzeL yıLLarını, dünya güzeLi ßir kız çocuğu verdiği adama.. Sakince ßir iki adım attı.. Geri dönüp onu yaraLayacak ßir $eyLer söyLeyeßiLmeLiydi; oLmadı. Nefes aLmak çok zordu..
Gitmesi gerekiyordu; ßu sahne, gidi$inin sahnesiydi.. Önce ßanyoya uğradı.. ßir neden ararsacısına aynaya ßaktı; ya$anmı$ anıLarın izLeri, ßu gece için özenLe yapıLmı$ makyajı, ßir türLü akamayan, gözLerinin içine hapsoLmu$ gözya$Ları vardı. ßir neden? Yoktu. Odasına yöneLdi; ßir zamanLar iki ki$iLik oLan. GitmeLiydi. AkLında devamLı dönüp duran ßir keLime vardı; git, git, git.. DoLaßı açtı; ayağına ßir pantoLon geçirdi; eteğe ihtiyacı yoktu.. Sonra da ßir kazak çekti kıyafetLerin arasından.. GitmeLiydi. Git, git, git.. Spor ayakkaßıLarını aradı ayakkaßıLıkta; kendisine yakLa$an göLgeyi görmeden ßirkaç saniye önce.. AyakkaßıLarını geçirdi ayağına; kapıya uzandı.
-Dur. dedi ßiri.. Nereye?
Ne cevap vermesi gerektiğini dü$ündü.. Nereye gidiyordu? GidiLeßiLecek ßir yer var mıydı? ßa$ka ßiriyle ßirLikte oLduğunu açıkLayıp ayrıLmak istediğini söyLeyen ßu yaßancıya cevap veriLmeLi miydi? Hayır. Hiçßir $ey söyLemedi. Kapıyı açtı ve çıktı.
11 yıLı siLip atmak; i$te ßu kadar koLaydı.
### |
posted by Jaérn. @ 19:20  |
|
| 2 Comments: |
-
-
Ayrılık aşk gibidir derdin
Zamanını beklemez
Bu alışkanlık bu acı bu dert
Feryadımı dinlemez
Son birkez gülümsesen
Yüzümdeki yaşları silsen
Son bir kez seninim desen
Gözlerin yalan söylese
Şimdi kal desem gitme desem
Gitme
Dönüş yok ki yollardan
Gitme
Soğumuş çayım sönmüş sigaram
Toplanmış eşyalarım
Yüreğimden süzülüvermiş
Hoşçakal susuşlarım
Son bir kez gülümsesen
Yüzümdeki yaşları silsen
Son bir kez seninim desen
Gözlerin yalan söylese
Şimdi kal desem gitme desem
Gitme
Gitme dönüş yok ki yollardan
Gitme
|
| |
| << Home |
| |
|
|
|
Şizofren Aşık :D
zc