"İçinden geLeni söyLe..." dedin, söyLedim, onayLadım, sundum, toparLadım, kaçırdım. ßir kısır döngüydü ve "ßir-ki-üç-dört, ßir-ki-üç-dört.." düzLeminde saymaya devam etmeLiydi zaman.
Zaman?
ßugün, dün, yarın.. Hangisi?
AsLında hepsi. ßir zaman makinesinin keyfine ancak ve ancak ßöyLe varıLaßiLirdi. Durup dü$ündüğümde akLımdan; "$unu da yapsaydım ßee." diye geçer, üstünde durmam; i$te ßunLardan ßirini yaptım.
MutLuyum.
MutLuydun.
Sadece zamanın yanLı$ yerinde, ßu üLkenin yanLı$ kö$eLerinde durmu$uz gißi geLiyor; "Vardır ßir hayır." diyorum. Tanrı'nın pLanLadığı ßir $eyLer vardır mutLaka, ikimiz için de; yoksa ßize geçmi$e gitme $ansını vermezdi. Demek ki neymi$; istenmi$ ßir $ey varsa ortada, ßir gün mutLaka gerçekLe$iyor-mu$ :}
Gitar oLsaydı da "Dön ßak Dünyaya." söyLeseydin, çok yakı$ıyor sesine.
"Yalnız kaldıysan, kalkıp pencerenden bir bak
Güneş açmış mı, yağmur düşmüş mü
Dön bak dünyaya
Herkes gitmişse, sakince arkana dön bir bak
Dostun kalmış mı, aşkın solmuş mu
Dön bak dünyaya, dön bak dünyaya
Bir sonbahar kadar yalnız, bir kış kadar savunmasız
Ya da ilkbaharsan, yolun başındaysan
Asla vazgeçme, kalkıp da pencerenden bir bak
Güneş açmış mı, yağmur düşmüş mü
Dön bak dünyaya"
NostaLjikti ßiraz, ßiraz da trajikomik..
ßuram ßuram "geçmi$" kokuyordu,
Oyun ßitti,
Sayfa kapandı.
"Tamamen MantıksaL"
"Sen hiç ßiLmedin kıymetini, dünyanın en güzeL günLerini..
$imdi; yokoLu$ umrunda..
.."
DeğiL mi :}
|
